Begin dit jaar heb ik mijn diploma gekregen als kleurconsulent. Je weet wel, zo’n vrouw die gekleurde doeken om je heen hangt en je dan leert zien welke kleuren je het mooist staan.
Het vreemde is dat ik naast mijn kleurdiploma ook gelijk benoemd ben tot kleurpolitie. Daar heb ik geen diploma van, maar kennelijk vindt iedereen dat nu bij mij horen. Vrienden vragen aan mij ‘mag deze kleur wel?’. Of roepen ‘ ik heb echt mijn best gedaan om de juist kleur te kopen… dit staat toch wel goed?’ . In een familie hoort het nu bij de familiegrapjes om elkaar af te vragen of Marit de kleur wel goed zou vinden.
Het is een grappig bijverschijnsel van iets wat ik leuk vindt om te doen, namelijk mensen laten zien dat ze nog mooier, vrolijker, sprankelender en levendiger door het leven kunnen gaan door net dat beetje extra te letten op kleding in bepaalde kleuren.
Ik kan alleen maar lachen over de rol als kleurpolitie, en ook hopen dat dat niet het enige is wat blijft hangen. Liever heb ik dat mensen zelf zien dat ze beter tot hun recht komen in bepaalde kleuren. Dat kleuren een rol kunnen hebben in hoe jij je voelt en hoe je overkomt.
Het meest belangrijk is dat je gewoon lekker voelt in jezelf, al draag je pimpelpaars met knaloranje en groene stippen (een combinatie die een lentetype maar wat mooi zou staan)!
Als er iets is wat ik over hoop te brengen, is dat je jezelf kan en mag zijn. Als je dat uitstraalt, dan overtreft jouw uitstraling elke kleurcombinatie. Wees jezelf, er zijn al genoeg anderen!